سرزمین های خاور میانه، از جمله ایران، در تصور اروپاییان و آمریکاییان قرن نوزدهم و آغاز قرن بیستم دنیایی رازآمیز و رویاگونه تصور می شدند. ایران در تصاویر روی جلد دفترچه های موسیقی و جلد ترانه ها و آثار نمایشی این دوران سرزمینی است با شب هایی زیبا، بناهایی غریب و زنانی «زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست».
