Advertising in Iranian newspapers was a new phenomenon in the late 1920s. Advertisements introduced Iranians to some other new phenomena such as cars, radio, instant cameras, and the European-style outfit that revolutionized how Iranians lived and interacted with each other. The ads here are selected from the newspapers published between 1926 to 1931.
This house near Ferdowsi Square was built by the Russian architect Alexander Belyn in 1938. Belyn was working for Kampsax - a Danish construction company founded in 1917 which had several projects in Iran, including the construction of 900 km of cross-country railroads.
Three photographs of Armenian families, most likely taken to be attached to travel documents. The photographs were taken in Isfahan by Minas Patkerhanian Machertich in 1920s-1930s.
The ancient city of Bushehr on the Persian gulf, also known as "Bushire" in English, used to be a prosperous and active port for centuries, especially during the 19th century. But by the 1930s the city declined in importance, and many of its buildings were abandoned. The photos here, taken in the early 1970s, show the last remains of Bushehr's traditional architecture.
In May 1887, the American periodical “Harper’s New Monthly Magazine” published an article about a trip from Tehran to Baghdad. The following images are from that article and show the outfits of Iranian women in that period. The photographs show the clothing of different minorities, as well as outfits for indoor and outdoor use and the different seasons.
Lady Cockroach is a short play for children published in 1929 in the city of Shiraz, Iran. According to the cover, the author Mirza Jabbar Askarzadeh (often known as Jabbar Baghtcheban) was the head-teacher of a kindergarten in Shiraz. He later established the first Iranian kindergarten for the deaf, and was the inventor of Persian cued speech.
Pre-Nowruz shopping on Vali-Asr avenue in Tehran, between two important intersections, the intersection of Vali-asr and Jomhouri avenues and the intersection of Valiasr and Enqelab avenues. March 17, 2016.
At the turn of the 20th century, in the popular art and media of the “West,” the "Middle East" was depicted as a mysterious, exotic region. Cliched images such as camels, deserts, half-naked dancing women, and buildings with minarets and domes were ubiquitous in illustrating anything related to Iran or the Middle East.
The Plasco Building was a 17-story high-rise in Tehran. It was built in 1962 by the prominent Iranian Jewish businessman Habib Elghanian, and it was named after his plastics company. The building was the tallest building in Iran when it was constructed, and it was considered an iconic landmark of the Tehran skyline. The Plasco building collapsed on January 19, 2017, during a fire.
Portraits of Iranian women from the late Qajar period (late 19th century to early 20th century). The images are from the photo archive of Institute for Iranian Contemporary Historical Studies.
This is a collection of album cover art for the soundtracks of pre-revolutionary movies made in Iran in the late 1960s and 1970s. The collection includes designs for the soundtracks of art-house movies as well as commercial blockbusters.
The Tehran Opera Company was founded in 1967 by the Iranian Ministry of Culture and Art. The company was active until 1978. It officially ended its activities after the Iranian revolution. This booklet is the company’s program for 1974-1975 season.
Discussing her pictures the photographer, Samin Ahmadzadeh, says: "This series was taken from a single location in Tehran on a street famed for its shopping. The movement of people as they negotiate their way through the crowds provided a sense of theater from the everyday. Light from the shop windows illuminates single faces in this flowing crowd, guiding the eye around the picture and allowing a focus on a personal space."
The building that houses Tehran’s Post and Communications Museum today was initially built in 1928 as the Ministry of Post and Telegraph. The architect, Nikolai Markov, was a Russian immigrant who remained in Iran after the October revolution and established himself as one of the main architects of the public buildings and government new institutions.
At the 29th Tehran International Book Fair (4-14 May 2016) the visitors could put on military costume, hold a grenade, and take photos in front of backdrop picture of the war ruins in Syria. The photo-booth was called "The Defenders of the Shrine". IRNA, the publisher of these photographs, describes them as "virtual and spiritual."
خلال ال ١٣ سنة الأولى من النشاط قبل الثورة الإيرانية (١٩٦٥-١٩٧٨) لمعهد التنمية الفكرية للأطفال والشباب - المعروف أيضا باسم "كانون" - إنتج و نشر كتب ولسجلات و أفلام للأطفال و الشباب الإيرانيين . هناو مجموعة من التصاميم لغلاف ل "أصوات من الشعراء" التي نشرت من تسع مأة و سبعين.
ادوين لورد ويكس (١٨٤٩-١٩٠٣) فنان أميركي. قام بالعديد من الرحلات إلى الشرق ، بما في ذلك إيران. في عام ١٨٩٥، ألف كتاب الرحلات، من البحر الأسود عبر بلاد فارس و الهند، التي فيها العديد من الرسوم لإيران (بلاد فارس).
اپرای تهران در سال ۱۳۴۶ آغاز به کار کرد و در سال ۱۳۵۷ به فعالیت خود پایان داد. این دفترچه برنامه های اپرای تهران را در فصل هنری ۱۳۵۳-۱۳۵۴ نشان می دهد و هنرمندان تولید کننده ی اپرای آن دوران را در انتهای دفترچه معرفی می کند.
سرزمین های خاور میانه، از جمله ایران، در تصور اروپاییان و آمریکاییان قرن نوزدهم و آغاز قرن بیستم دنیایی رازآمیز و رویاگونه تصور می شدند. ایران در تصاویر روی جلد دفترچه های موسیقی و جلد ترانه ها و آثار نمایشی این دوران سرزمینی است با شب هایی زیبا، بناهایی غریب و زنانی «زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست».
تبلیغات تجاری در روزنامههای ایرانی سال های آغازین سلطنت رضا شاه پدیده ای جدید بود که پدیده های جدید دیگری را به ایرانیان آن دوران معرفی کرد: اتوموبیل، دوربین عکاسی خانوادگی، لباس های غربی، و محصولاتی از این دست که در شیوه ی زندگی ایرانیان تحولی اساسی ایجاد کرد. آگهی های جمع آوری شده در اینجا از مطبوعات منتشر شده بین سال های ۱۳۰۵ تا ۱۳۱۰هجری شمسی (۱۹۲۶ تا ۱۹۳۱ میلادی) انتخاب شده اند.
تبلیغات و اعلانات شرکت نفت ایران و انگلیس و دیگر شرکت های نفتی در نشریات ایرانی پیش از جنگ جهانی دوم. این تبلیغات در تویتر وزارت نفت منتشر شده و توضیحی در مورد منابع یا تاریخ دقیق این تبلیغات ذکر نشده است.
عکاس این مجموعه، ثمین احمدزاده، در مورد این تصاویر می گوید: «تمامی عکس های این مجموعه را از یک نقطه در خیابانی در تهران گرفتم که محل خرید مردم است. حرکت مردم، در حالی که سعی می کنند از میان یکدیگر بگذرند احساس بازی در نمایشی روزانه را می داد. در این تصاویر نور ویترین مغازه ها چهره های افراد در میان جمعیت در حال حرکت را روشن می کند و تابش این نور چشم را در تصویر می چرخاند و توجه بیننده را به فضای شخصی آدم ها معطوف می کند.»
مجموعه ای از روی جلد صفحه های موسیقی فیلم های پیش از انقلاب (دهه های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰). این مجموعه نمونه های مختلفی از فیلم های تجارتی (فیلمفارسی) و فیلم های مستقل این دوران را در بر می گیرد.
کتاب «خانم خزوک» (به معنای خانم سوسکه) نمایشنامه ای است برای کودکان نوشته ی میرزا جبار عسکرزاده (جبار باغچهبان) که در اسفند ۱۳۰۷ (مارس ۱۹۲۹ میلادی) در شیراز به چاپ رسیده است. در متن نمایشنامه از بعضی اصطلاحات محاوره ای لهجه ی شیرازی استفاده شده است.
تصاویر زیر از خانواده های ارمنی اصفهان احتمالا در سال های دهه ی بیست یا سی میلادی (دوران رضا شاه) به وسیله ی میناس پاتکرهانیان ماکرتیک به منظور استفاده در مدارک مربوط به گذرنامه کرفته شده اند.
در ماه مه ۱۸۸۷ میلادی ماهنامه هارپرز مقاله ای درباره سفر از تهران تا بغداد منتشر کرد. تصاویر زیر تعدادی از گراورهایی هستند که در آن شماره منتشر شده اند و لباس زنان ایرانی مسلمان، ارمنی، و زرتشتی و همچنین لباس زنان ایرانی را در خانه و خارج از خانه، و در تابستان و زمستان نشان می دهند.
بنایی که امروزه موزه ی پست خوانده می شود ساختمانی است که در سال ۱۹۲۸ میلادی (۱۳۰۷ شمسی) برای وزارت تازه تاسیس پست و تلگراف ساخته شد. معمار این بنا مهاجری روس به نام نیکلای مارکف بود که معمار بسیاری از بناهای دولتی و عمومی دیگر دوران رضا شاه نیز هست.
خلال ال ١٣ سنة الأولى من النشاط قبل الثورة الإيرانية (١٩٦٥-١٩٧٨)لمعهد التنمية الفكرية للأطفال والشباب - المعروف أيضا باسم" كنون" - إنتج و نشر كتب ولسجلات و أفلام للأطفال و الشباب الإيرانيين. هناو مجموعة من التصاميم لغلاف ل "كتب مسموعة" التي نشرت من تسع مأة و سبعين.
عمارت خوانساری خانه ای است در نزدیک میدان فردوسی که در سال ۱۹۳۸ توسط معمار روس، آلکساندر بلین، ساخته شده است. بلین مهندسی روس بود که برای شرکت ساختمانی دانمارکی کمپسکس کار می کرد. در دهه ی ۱۹۳۰ شرکت کمپسکس چندین پروژه ی مختلف عمرانی (از جمله کشیدن ۹۰۰ کیلومتر خط آهن) در ایران انجام داد.
در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در سال ۱۳۹۵ بازدیدکنندگان می توانستند در غرفه ی عکس «شهدای مدافعان حرم» با پوشیدن لباس و تجهیزات نظامی در مقابل تصویری از ویرانه های شهری در سوریه عکس یادگاری بگیرند. خبرگزاری جمهوری اسلامی که ناشر این تصاویر است این عکس ها را «مجازی و معنوی» توصیف می کند.
نساء راقصات، أحيانا يحملن سكاكين أثناء أداء الحركات البهلوانية، وكانت موضوع اللوحات في فترة القاجاريين. لم يتم توثيق أي من هذه العروض البهلوانية في صور في تلك الحقبة.
هذه الصور وجدت مؤخرا لالشاهنامه غيرمسجلة تماما في المكتبة البريطانية للجمع. هذه النسخة من الشاهنامه هي على الأرجح من ١٦٤٠، التي ألفها محمد يوسف، وهو فنان غزير خلال عهد حكم الصفويين: شاه صفي (ص . ١٦٢٩-١٦٤٢) و شاه عباس الثاني (ص . ١٦٤٢-١٦٦٦).
ساختمان پلاسکو یکی از اولین برج های تجاری تهران بود که در ضلع شرقی چهارراه استانبول قرار داشت. این ساختمان در سال ۱۳۳۹ ساخته شد توسط حبیب الله القانیان ساخته شد و پس از انقلاب مالکیت آن، با اعدام و مصادره ی اموال القانیان، به بنیاد مستضعفان منتقل گردید. ساختمان پلاسکو پس از ۵۶ سال در روز پنجشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۵ بر اثر آتشسوزی فرو ریخت.