ساختمان پلاسکو یکی از اولین برج های تجاری تهران بود که در ضلع شرقی چهارراه استانبول قرار داشت. این ساختمان در سال ۱۳۳۹ ساخته شد توسط حبیب الله القانیان ساخته شد و پس از انقلاب مالکیت آن، با اعدام و مصادره ی اموال القانیان، به بنیاد مستضعفان منتقل گردید. ساختمان پلاسکو پس از ۵۶ سال در روز پنجشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۵ بر اثر آتشسوزی فرو ریخت.
سرزمین های خاور میانه، از جمله ایران، در تصور اروپاییان و آمریکاییان قرن نوزدهم و آغاز قرن بیستم دنیایی رازآمیز و رویاگونه تصور می شدند. ایران در تصاویر روی جلد دفترچه های موسیقی و جلد ترانه ها و آثار نمایشی این دوران سرزمینی است با شب هایی زیبا، بناهایی غریب و زنانی «زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست».
تبلیغات تجاری در روزنامههای ایرانی سال های آغازین سلطنت رضا شاه پدیده ای جدید بود که پدیده های جدید دیگری را به ایرانیان آن دوران معرفی کرد: اتوموبیل، دوربین عکاسی خانوادگی، لباس های غربی، و محصولاتی از این دست که در شیوه ی زندگی ایرانیان تحولی اساسی ایجاد کرد. آگهی های جمع آوری شده در اینجا از مطبوعات منتشر شده بین سال های ۱۳۰۵ تا ۱۳۱۰هجری شمسی (۱۹۲۶ تا ۱۹۳۱ میلادی) انتخاب شده اند.
عکاس این مجموعه، ثمین احمدزاده، در مورد این تصاویر می گوید: «تمامی عکس های این مجموعه را از یک نقطه در خیابانی در تهران گرفتم که محل خرید مردم است. حرکت مردم، در حالی که سعی می کنند از میان یکدیگر بگذرند احساس بازی در نمایشی روزانه را می داد. در این تصاویر نور ویترین مغازه ها چهره های افراد در میان جمعیت در حال حرکت را روشن می کند و تابش این نور چشم را در تصویر می چرخاند و توجه بیننده را به فضای شخصی آدم ها معطوف می کند.»
تصاویر زیر از خانواده های ارمنی اصفهان احتمالا در سال های دهه ی بیست یا سی میلادی (دوران رضا شاه) به وسیله ی میناس پاتکرهانیان ماکرتیک به منظور استفاده در مدارک مربوط به گذرنامه کرفته شده اند.
در ماه مه ۱۸۸۷ میلادی ماهنامه هارپرز مقاله ای درباره سفر از تهران تا بغداد منتشر کرد. تصاویر زیر تعدادی از گراورهایی هستند که در آن شماره منتشر شده اند و لباس زنان ایرانی مسلمان، ارمنی، و زرتشتی و همچنین لباس زنان ایرانی را در خانه و خارج از خانه، و در تابستان و زمستان نشان می دهند.
بنایی که امروزه موزه ی پست خوانده می شود ساختمانی است که در سال ۱۹۲۸ میلادی (۱۳۰۷ شمسی) برای وزارت تازه تاسیس پست و تلگراف ساخته شد. معمار این بنا مهاجری روس به نام نیکلای مارکف بود که معمار بسیاری از بناهای دولتی و عمومی دیگر دوران رضا شاه نیز هست.
در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در سال ۱۳۹۵ بازدیدکنندگان می توانستند در غرفه ی عکس «شهدای مدافعان حرم» با پوشیدن لباس و تجهیزات نظامی در مقابل تصویری از ویرانه های شهری در سوریه عکس یادگاری بگیرند. خبرگزاری جمهوری اسلامی که ناشر این تصاویر است این عکس ها را «مجازی و معنوی» توصیف می کند.
تبلیغات و اعلانات شرکت نفت ایران و انگلیس و دیگر شرکت های نفتی در نشریات ایرانی پیش از جنگ جهانی دوم. این تبلیغات در تویتر وزارت نفت منتشر شده و توضیحی در مورد منابع یا تاریخ دقیق این تبلیغات ذکر نشده است.
اپرای تهران در سال ۱۳۴۶ آغاز به کار کرد و در سال ۱۳۵۷ به فعالیت خود پایان داد. این دفترچه برنامه های اپرای تهران را در فصل هنری ۱۳۵۳-۱۳۵۴ نشان می دهد و هنرمندان تولید کننده ی اپرای آن دوران را در انتهای دفترچه معرفی می کند.
مجموعه ای از روی جلد صفحه های موسیقی فیلم های پیش از انقلاب (دهه های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰). این مجموعه نمونه های مختلفی از فیلم های تجارتی (فیلمفارسی) و فیلم های مستقل این دوران را در بر می گیرد.
کتاب «خانم خزوک» (به معنای خانم سوسکه) نمایشنامه ای است برای کودکان نوشته ی میرزا جبار عسکرزاده (جبار باغچهبان) که در اسفند ۱۳۰۷ (مارس ۱۹۲۹ میلادی) در شیراز به چاپ رسیده است. در متن نمایشنامه از بعضی اصطلاحات محاوره ای لهجه ی شیرازی استفاده شده است.
عمارت خوانساری خانه ای است در نزدیک میدان فردوسی که در سال ۱۹۳۸ توسط معمار روس، آلکساندر بلین، ساخته شده است. بلین مهندسی روس بود که برای شرکت ساختمانی دانمارکی کمپسکس کار می کرد. در دهه ی ۱۹۳۰ شرکت کمپسکس چندین پروژه ی مختلف عمرانی (از جمله کشیدن ۹۰۰ کیلومتر خط آهن) در ایران انجام داد.
"Vizārat-i Jalīlah-i Māliyah ; Ministry of Finance ; Riyāsat-i Sarvī va Iḥṣāʼiyah-ʼi Arāz̤ī dar Afghānistān ; Cadastral Survey of Afghanistan"--Page 17. Early imprint. In Persian.
On the life and works of ʻAbd al-Raḥīm Raḥīmī, 20th century Persian poet from Afghanistan. This book is a brief biography and introduction to the work of Mirza ʻAbd al-Rahim Rahimi, an Afghan poet who was active in the first half of the 20th century. The author, ʻAbd Allah Bakhtani, was a prolific Afghan scholar and translator who wrote primarily in Pushto. He states in the beginning of his work that his goal in writing the book was to highlight the literary achievements of Rahimi, an under-appreciated poet whose verse had never been gathered together in a proper divan or collection. The book offers little-known biographical information about Rahimi, noting that he was born in Surkh Rod in eastern Afghanistan and early in his career worked as a secretary in nearby Jalalabad. The book also includes examples of Rahimi's poetry and correspondence. Rahimi composed poems in both Pushto and Dari, but the present work contains examples only of his Dari poetry. The first edition of this book was published by the Historical Society of Afghanistan in Kabul in the year 1933 of the solar calendar (1960-61). A second edition was published in Peshawar, Pakistan in 2001. World Digital Library.